دیروز تولد یک سالگی ات بود . . . . . .

18 خرداد تولد یک سالگی ات بود و من  داشتم فکر می کردم با یک موجود مجازی هر روز سر و کله زدن و طول خط آرشیوش را طولانی کردن چه حس خوبی داشت . 

سرو کله زدن با یک دفترچه خاطرات مجازی . البته می دانم تو بیشتر از یک دفترچه ارزش داشتی .

به هر حال وبلاگ کوچولوی من . . . . . .

تولد یک سالگی ات مبارک  . . . .

می دانم قول و قرار هایی که با هم داشتیم بیشتر از یک سال بود . قرار بود تو بزرگ شوی و قد بکشی ، قرار بود جاودانه بمانی و همیشه گوشه ای از این دنیای مجازی برای تو باشد .

می دانم من قول داده بودم حتی بعد از مرگم تو را نکشم .  من قول داده بودم که طول خط آرشیوت هر روز و هر روز قد بکشد و جشن صد سالگی ات را همین جا بگیرم .

با تمام قول و قرار هایمان  .  . . . .

با تمام لذتی که از یک سالگی ات بردم . . . . .

با تمام خوشی ها و نا خوشی ها . . . . 

می خواهم ترکت کنم . . . . .

گریه نکن وبلاگ کوچولوی من .  قوی باش که منم طاقت چند روز کسلی تو را ندارم چه برسد ،

به این که بخواهم برای مدتی طولانی تو تعطیل باشی و فقط گرد و خاک بخوری و مهمان گوشه هایت تار عنکبوت باشد  .

اما به دلایلی که در گوشی به تو گفتم و خودت می دانی که اراجیف من کمتر از ان است که پیشانی تو را سیاه و وقت دیگران را تباه کند . 

کوچولوی فراموش نشدنی من . .  . . .

نمی دانم چند سال ، چند ماه یا چند هفته تعطیل می مانی که این به بد کرداری چرخ بستگی دارد اما بدان من هنوز دوستت دارم و شاید روزی دوباره به مغزم خطور کندکه تو

را در جایی از همین دنیای مجازی احیا کنم . البته دیگر تنها . تنهای تنهای تنها . فقط من و تو باشیم یک عالمه تنهایی .

دیگر امشب ــ شب آرزو ها ــ اینجا تنهایی . سوت و کور که باشد می شود دعا کرد و آرزو ها را فرستاد پیش خدا .

من هم روی سجاده ام می نشینم و برای خودم و خودت آرزو می کنم ، با این که از هم دور می شویم اما تو کوچولوی یک ساله مرا که هر روز می آمدم اینجا و برایت خزعبلات بازگو می کردم ببخشی .

قسمت من و تو دوریست انگار . . . . . انگار هر که را دوست داری باید از او دور باشی  . . . . . و باز هم این به کج رفتاری چرخ بستگی دارد .

وبلاگ کوچک من . .  . . .

تولد یک سالگی ات و فوت جان سوز  نوشته هایم . . . . . .

مبارک .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یا زینب  .. . . .